დღეს ყველაზე ასაკოვანი Z თაობის წარმომადგენელი არის 25 წლის, უმეტესობამ უკვე დაამთავრა უმაღლესი სასწავლებელი, რაც ნიშნავს, რომ ეს ადამიანები ნელ-ნელა იკავებენ შრომით ბაზარს და შემოდიან ორგანიზაციებში. არაერთხელ აღგვინიშნავს, რომ ესენი არიან ნიჭიერი და წინა თაობებისგან განსხვავებული ადამიანები, თუმცა საკმაოდ თავისებურებიც. მენეჯერებს საკმაოდ დიდი გამოწვევა უდგათ, რომ ისწავლონ მათთან მუშაობა და შექმნან მათზე მორგებული გარემო, რადგან წინა თაობებისგან სრულიად განსხვავებული სამუშო კულტურა აქვთ.   

ამ სტატიაში მოგიყვებით გეიმიფიქეიშენის ანუ სამსახურის ათამაშების შესახებ, რაც გულისხმობს კომპიუტერული თამაშების ელემენტების შემოტანას ორგანიზაციაში და სამუშო პროცესში. 

აქვე უკვე პროტესტი უჩნდება ზოგიერთ მენეჯერს, რადგან სამსახურის ათამაშება არასერიოზულად მიაჩნია. გარწმუნებთ, რომ კომპიუტერული თამაშის ელემენტების შემოტანა თანამედროვე ორგანიზაციებში ახალი არ არის და ყოველთვის არსებობდა სხვადასხვა სფეროში ეს ელემენტები. 

რას ნიშნავს თამაშის ელემენტების შემოტანა ორგანიზაციაში? და რატომ არის ხელსაყრელი და მისაღები ორგანიზაციულ კონტექსტში?

მანამდე უნდა აღინიშნოს, რომ Z თაობის წარმომადგენლები არიას გეიმერები, კომპიუტერული თამაშებით არიან გაზრდილები. ოჯახის უფროს წევრებს, რომლებიც შესაძლოა სამსახურში მენეჯერები არიან, პროტესტი აქვთ კომპიუტერული თამაშების მიმართ, რადგან მიაჩნიათ, რომ მათი შვილები დამოკიდებული არიან კომპიუტერზე. ახლა ეს ადამიანები მოვიდნენ სამსახურებში და იგივე მენეჯერებს უწევთ, რომ თავიანთ სამუშო გარემოში შემოიტანონ კომპიუტერული თამაშების ელემენტები, რომ Z-ებს ხელსაყრელი სამუშაო პირობები შეუქმნან.

ეს არის ფაქტი, გეიმერები მოვიდნენ ორგანიზაციებში, ისინი იკავებენ სამუშაო ძალას და ეს მოცემულობად უნდა მივიღოთ, უნდა ვაღიაროთ. არ არსებობს მეთოდი, რომლითაც აცდებით Z თაობის დასაქმებას. გარდა იმისა, რომ მომავალი მათ ხელშია, ისინი საკმაოდ პროგრესული, სწრაფად მოაზროვნე და ნიჭიერი თანამშრომლები არიან. მიუხედავად ამისა, არსებობს ორგანიზაციები, რომლებსაც გეგმები აქვთ შემუშავებული, თუ როგორ აარიდონ თავი Z თაობის წარმომადგენლის დასაქმებას. ეს გეგმები, რა თქმა უნდა, წარუმატებლობისთვის არის განწირული, დღეს თუ არ აიყვანთ Z თანამშრომლებს, 5 წელიწადში მაინც მოგიწევთ. თუ ორგანიზაციას უნდა რომ თანამედროვეობას აუწყოს ფეხი, სწორედ თანამედროვე, ახალგაზრდა ადამიანების დასაქმების და მათზე მორგებული სამუშაო გარემოს შექმნით მოახერხებს ამას.  არსებობს პოზიციები სადაც ახალგაზრდა ინოვაციური და ცვლილებებისთვის, სწავლისთვის გახსნილი ხალხია საჭირო. გარდა ამისა Z-ებს ძალიან ბევრი უპირატესობა აქვთ ტექნოლოგიურ კონტექსტში, მოქნილობაში და კლიენტთან ურთიერთობაში და ბევრი სიკეთის შემოტანა შეუძლიათ ორგანიზაციაში. 

ახლა კი გადავიდეთ იმაზე თუ რა კავშირშია ამ ყველაფერთან კომპიუტერული თამაშების ელემენტების შემოტანა სამსახურში? 

პასუხი არის რომ ამ თამაშებსა და სამუშაო გარემოს შორის მსგავსება საკმაოდ ბევრია. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ ძალიან ბევრ მენეჯერს, დამფუძნებელს წარმოდგენა არ აქვთ რა ხდება კომპიუტერულ თამაშებში. ამ ამოცანას ვერ გადაჭრი თუ არ გეცოდინება კომპიუტერული თამაშების სპეციფიკა. ამიტომ დღეს მენეჯერი ვალდებულიც კი არის, რომ სიღრმისეულად შეისწავლოს კომპიუტერული თამაშები, იმისთვის რომ მასში არსებული ელემენტები დანერგონ ორგანიზაციებში. დროა მენეჯერები, უფროსი თაობა, შეწინააღმდეგების ნაცვლად, დაინტერესდნენ თუ რა ხდება კომპიუტერულ თამაშებში და რა მოსწონთ ესე ძალიან ახალგაზრდა თაობას. თავდაპირველად  შესაძლოა ზედაპირულად მოგეჩვენოთ ყველაფერი, თუმცა კარგად თუ დააკვირდებით საკმაოდ მნიშვნელოვან დეტალებს აღმოაჩენთ, რომელთა სამსახურებრივ გარემოში გადმოტანა მხოლოდ და მხოლოდ ხელსაყრელი იქნება ორგანიზაციისთვის. 

რამდენიმე მნიშვნელოვან კომპონენტს შევეხებით და მოგიყვებით თუ რას ნიშნავს გეიმიფიქეიშენი. ამის მიხედვით კი რამდენიმე კონკრეტულ რჩევას მოგცემთ, თუ რა შეიძლება რომ მენეჯერებმა გააკეთოთ, იმისთვის, რომ Z-ებისთვის საინტერესო სამუშაო გარემო შექმნათ. 

პირველ რიგში, დავიწყოთ სოციალური ასპექტით. თანამედროვე კომპიუტერული თამაშები არის ქსელური. ქსელური შეიძლება გაიგოთ, რომ ეს არის ტექნოლოგია რომელიც გადასცემს რაღაც ინფორმაციას, ეს არ ვგულისხმობთ. გუნდურია ეს თამაში, ქსელური ნიშნავს, რომ ცოცხალი ადამიანები სხვადასხვა ადგილიდან, სხვადასხვა კომპიუტერიდან ერთიანდებიან ერთ სივრცეში და ერთმანეთს ეთამაშებიან, ეთანამშრომლებიან და ეჯიბრებიან, ეს ყველაფერი კი საკმაოდ დინამიურად ვითარდება. ვინ მოიგო, ვინ წააგო, ვინ დაწინაურდა, ვინ რამდენი ქულა მიიღო, ვინ რომელ დონეზე გადავიდა მყისიერად იღებენ ამის შესახებ ინფორმაციას. მოთამაშეები ერთმანეთზე ლაპარაკობენ, ვინ როგორი მოთამაშეა და ა.შ. დააკვირდით, ერთი დიდ სოციუმი იქმნება. 

თანამედროვე ორგანიზაციებში კი ადამიანები თამაშობენ ბიზნესის კეთების თამაშს, Z-ებს სურთ რომ ეს „თამაში“ დინამიური იყოს, მაშინვე ხედავდნენ შედეგებს, ჯანსაღი კონკურენცია და შეჯიბრი მიდიოდეს. თამაშის ელემენტებს ორგანიზაციაში დინამიურობა შემოაქვს. თანამშრომლები კი შედეგს მალევე ხედავენ. 

მაგალითად,  კომპანიებს, სადაც ამის საშუალება და სისტემები არსებობს, ვურჩევთ, რომ ოფისის შესასვლელში იყოს ეკრანი სადაც გამოჩნდება ვის რამდენი ქულა აქვს შესრულებული სამუშოს მიხედვით, ვინ დაწინაურდა, ვინ არის წინა დღის ჩემპიონი და ა.შ. მითუმეტეს თუ დიდი ორგანიზაცია გაქვთ ერთი და იგივე გუნდებში კი არ „თამაშობენ“ თანამშრომლები, არამედ იცვლიან გუნდებს და გარემოს, რაც კიდევ უფრო საინტერესოს ხდის სამუშაო პროცესს. ეს ხალხი ერთმანეთთან შედიან დინამიურ ურთიერთობაში, შესაბამისად უნდა ვიფიქროთ თუ როგორ იყოს ურთიერთობები დინამიური და არა სტრუქტურირებული და იერარქიული, რასაც Z-ები არც კი აღიარებენ. 

ეჯაილ მენეჯმენტს სწორედ ასეთი დინამიური სოციალური კავშირები და დაწინაურება ახასიათებს. წლის ბოლოს კი არ უნდა ელოდოთ რომ შედეგები აჩვენოთ თანამშრომლებს, ეს ყოველკვირეული პროცესი უნდა იყოს. 

მეორე ასპექტი არის ხრიკების სწავლება ანუ საიდუმლო ინფორმაციების, კოდების გაზიარება. ინტერნეტში შეგვხვედრია ვიდეოები სადაც კონკრეტულ რჩევებს ანუ tips and tricks-ებს გვასწავლიან ჩვენთვის საინტერესო თემებთან დაკავშირებით, მაგალითად როგორ გადავიღოთ კარგი ფოტო და ა.შ. Z-ებს ასეთი ხრიკების შესწავლა უნდათ, რომ მარტივად გაიგონ როგორ შეასრულონ სამუშაო უკეთესად. აქ მნიშვნელოვანია წინა თაობის შეხედულებები ამ საკითხთან დაკავშირებით. ხშირად Z-ებს ეუბნებიან რომ არ არსებობს არანაირი ხრიკები, უნდა ისწავლონ, დაეუფლონ სპეციალობას და 10 წლის მერე ყველაფერი გამოუვათ. Z-ს არ უნდა რომ 10 წლის მერე გამოუვიდეს, Z-ს უნდა რომ გამოუვიდეს დღეს. კომპიუტერულ თამაშში არ არსებობს რომ რაღაც იარაღი აიღოს გმირმა და გამოადგეს ერთი წლის მერე, იმ წამს აღებული იარაღით ეგრევე ძლიერდება და ეგრევე იყენებს. ამიტომ უნდა ვიფიქროთ თუ როგორ ვასწავლოთ თანამშრომლებს საქმის კეთება ისე, რომ პატარა, მნიშვნელოვანი ინფორმაციები მივაწოდოთ და რომლის გამოყენებასაც მაშინვე შეძლებენ.

Z-ებს ძალიან უყვართ ასეთი რჩევები და ხშირად ესეთ რჩევებს არ ვიძლევით იმიტომ, რომ გვგონია, რომ საფუძვლიან ცოდნას უნდა ემყარებოდეს საქმის კეთება და წლები უნდა დახარჯოს ადამიანმა რომ სპეციალობა ისწავლოს. რა თქმა უნდა საქმის კეთებას ცოდნა სჭირდება, მაგრამ ყოველდღიურად უნდა ვეძებოთ ისეთი ხრიკები და გავუზიაროთ თანამშრომლებს საქმის მოკლე გზებით და მარტივად გაკეთება რომ შეძლონ. 

შემდეგი რამ, რაც შეგვიძლია, რომ კომპიუტერული თამაშებიდან წამოვიღოთ არის ქულები. მოთამაშეები მუდმივად აგროვებენ ქულებს და ამ ქულებით ეჯიბრებიან ერთმანეთს, ლიდერბორდი არ ის დაფა სადაც ჩანს მიღწევები, ქულების მიხედვით დგინდება მოთამაშეების დონეები. ეს კი მოტივაციას ქმნის, რომ მეტი ქულა აიღონ, რათა გადავიდნენ შემდეგ დონეზე. ამის შემდეგ მოდის ბეჯები, ნიშნები, რომლებიც შეგიძლია რაღაც დონეზე რომ მიხვალ მიიღო. ბეჯი არის ვიზუალური ნიშნული, რომელიც შეიძლება ჩანდეს ლიდერბორდზე. მაგალითად მოთამაშეს შეიძლება ჰქონდეს ყველაზე სწრაფის, ყველაზე განათლებულის ბეჯი. თამაშებში ასევე არსებობს „ნიკები“ ანუ მეტსახელები. არ არის აუცილებელი თამაშში თქვენი სახელი და გვარი გერქვათ, თქვენს მიერ შერჩეული ზედმეტსახელით შეგიძლიათ ითამაშოთ. თუ გგონიათ რომ შედარებით სერიოზულ გარემოში ეს ამბავი სიახლეა, გაიხსენეთ სამხედრო სისტემა, სადაც არსებობს წოდებები, რომლებიც საფეხურების, დონეების მიხედვით განისაზღვრება, ბეჯები არის ვარსკვლავები სამხრეებზე, რომელიც ვიზუალურად ჩანს და მიხვდებით თუ როგორი დონის სამხედროა. ასევე სამხედროები წოდებებით მიმართავენ ერთმანეთს, რაც შეიძლება ნიკებთან, მეტსახელებთან გაიგივდეს. 

ძალიან ბევრ სხვა ადგილსაც აღმოაჩენთ სადაც იგივე სისტემა მუშაობს. თანამედროვე ორგანიზაციებს შეუძლიათ შემოიღონ ქულების სისტემა და მიაბან საქმის შესრულებას, ქულების მიხედვით მიანიჭონ დონეები, შემდეგ კი ბეჯები.  შეიძლება იმდენი თანამდებობა არ გაქვთ, რომ სულ დააწინაუროთ თანამშრომელი, მაგრამ ბეჯებით გამოსახოთ მათი მიღწევები. 

და ბოლო კომპონენტი არის, რომ თამაში უნდა ვითარდებოდეს დინამიურად. კომპიუტერულ თამაშებში აღმოაჩენთ, რომ ორშაბათს რომ შევა მოთამაშე რაღაც ახალი დამატება დახვდება თამაშში, ეს შეიძლება იყოს ქულების გენერაციის ახალი მეთოდი, ახალი დონეების დამატება და ა.შ. Z-ებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, სამსახურებრივი სისტემა დინამიურად ვითარდებოდეს და ხდებოდეს ეს მათი ინტერესების და სურვილების შესაბამისად. Z-ები უნდა ჩავრთოთ ამ პროცესში. 

ეჯაილ სისტემა ზუსტად იმას გვეუბნება, რომ ვინც თამაშობს თამაშს იმათ უნდა ვკითხოთ როგორი უნდათ რომ იყოს თამაში, სხვანაირად ვერ შევინარჩუნებთ Z-ებს და ვერ ავუმაღლებთ მოტივაციას. 

ორგანიზაციაში საბოლოო ჯამში იმ შედეგებს ვერ მივაღწევთ, რასაც მივაღწევდით იმ შემთხვევაში თუ Z-ები მაქსიმალურად დაინტერესებული და მოტივირებული გვეყოლებოდა.